De zee gezien vanuit het vagevuur...

Skyvore Island, mei 1857. Midden in een zware storm ploegt La Desiree door de golven voor de Ierse kust. Aan boord bevinden zicht heketende veroordeelden die in ruil voor strafvermindering naar Cayenne worden verbannen. Een van hen is Julie Saintange, nummer 3492. Ze is ten prooi aan de weemoedige gedachten. Herinneringen aan Bernard Samber en Bernard-Mare, hun kind, strijden om voorrang. De eerste is dood, de tweede is haar afgenomen ... 

Het schip loopt op een rif en verdwijnt in de kolkende zee. Ondanks haar boeien weet Julie de schipbreuk te overleven. Ze spoelt aan bij een vuurtoren die eenzaam midden in zee staat. Vuurtorenwachter Adam Scott Shagreen ontvangt haar gastvrij in wat hij zijn vagevuur noemt en verwelkomt haar met de woorden: U bent een wonder. Maar als de echo in het schemerduister hoort Julie de stem van het spook van Bernard, die haar vraagt: Waarom heb je het overleefd, Julie? Hou je niet meer van mij?